Polski (PL)Niemiecki (DE)Angielski (EN)
Informacje o produktach: +48 509 940 633 | Obsługa zamówień: +48 512 999 218
0

Ile można nie spać, aby nadal żyć i być zdrowym?

16 września 2020
Ile można nie spać, brak snu, deprywacja snu
Wiadomo, że sen jest niesamowicie ważny, a spać trzeba codziennie. Czasem jednak wielu z nas zastanawia się, ile można nie spać, co wynika z myśli o tym, ile czasu dzięki temu da się pozornie zaoszczędzić dzięki czuwaniu. Wiele osób cierpi też na bezsenność, a w tym chroniczną. Nauka odpowiada na to pytanie i mówi, jak długo człowiek może wytrzymać bez snu, aby nie doświadczyć tego negatywnych skutków.

Chociaż naukowcy nie są jeszcze w stanie udzielić jednoznacznej odpowiedzi na pytanie o ewolucyjną rolę snu, to obecne badania wyraźnie wskazują, że sen odgrywa kluczową rolę w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego, jak również w procesie regeneracji całego organizmu. Długotrwały brak snu wpływa negatywnie na codzienne funkcjonowanie, ale w pewnych sytuacjach stanowi poważne zagrożenie dla życia i zdrowia.

Sen jest niewątpliwie niezbędny dla utrzymania przez wszystkie żywe organizmy optymalnej zdolności do myślenia, uczenia się, zapamiętywania czy podejmowania decyzji. Brak odpowiedniej ilości snu może prowadzić do obniżenia koncentracji, spowolnienia czasu reakcji oraz zaburzeń funkcji poznawczych, co może mieć kolosalne skutki. Już po 18 godzinach bez snu, człowiek przejawia objawy porównywalne do upojenia alkoholowego, co może zaburza codzienne czynności.

Warto zauważyć, że długotrwały brak snu ma poważne konsekwencje dla zdrowia. Osoby, u których następuje deprywacja snu, są bardziej podatne na stany zapalne, choroby sercowo-naczyniowe, a także mają obniżoną odporność. Co więcej, zbyt krótki sen może prowadzić do zaburzeń hormonalnych, wpływając negatywnie na metabolizm i regulację apetytu. Poza tym osoba pozbawiona snu może być niebezpieczna na drodze, bowiem jej zachowanie jest tożsame z zachowaniem pijanego kierowcy, dlatego nie powinna ona prowadzić pojazdów.
Deprywacja snu, brak snu, bezsenność

Badanie deprywacji snu

Badania naukowe w formie eksperymentów sprawdzających, ile można nie spać, mogą budzić kontrowersje. Aby zachować etykę badań, są one zazwyczaj przerywane natychmiast, gdy pojawi sie zagrożenie dla zdrowia czy życia ich uczestników. Dodatkowo każdorazowo badania naukowe są opiniowane przez komisje uniwersyteckie, co ma na celu ochronę przed naruszeniem zasad etyki.

Pierwsza próba oceny skutków braku snu została przeprowadzona w 1896 roku w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Wtedy też troje uczestników zostało w pełni pozbawionych snu na aż 90 godzin. Zanotowano, że osoby badane doświadczyły wówczas halucynacji, jak również znacznych ubytków w uwadze. Dalej jednak badano wpływ długotrwałego braku snu na ludzi. Dlatego też, chcąc odpowiedzieć na pytanie o to, ile można nie spać, w latach sześćdziesiątych XX wieku przeprowadzono serię kolejnych eksperymentów, w których ochotników pozbawiano snu nawet na 7 dni.
Ile można nie spać, skutki braku snu, poranne zmęczenie
W ciągu pierwszych 24 godzin prowadzonego badania nie odnotowano znaczących zmian w zachowaniu osób badanych. Pojawiło się u nich natomiast uczucie zmęczenia, a u niektórych zaczął pojawiać się i wzmagać wzrost napięcia czy drżenie mięśni. Ponieważ nie zdawali oni sobie sprawy z tego, ile jeszcze mogą nie spać, ochoczo kontynuowali badanie. W kolejnych godzinach skutkowało to u nich upośledzeniem ruchów kończyn, a następnie deprywacja snu nasiliła objawy związane ze zmniejszeniem napięcia mięśniowego, co wywoływało też ich drżenie.

Po trzeciej nieprzespanej nocy uczestnicy badania stawali się coraz bardziej poirytowani i rozdrażnieni. Z trudem wykonywali zlecone im czynności, które wymagały koncentracji czy wykonywania obliczeń. W czwartym dniu badania potrzeba snu była niemalże nie do opanowania, jednak znaleziono na to metodę. Dla zapewnienia kontynuacji badań nad tym, ile można nie spać, zatrudniono bowiem obserwatorów, którzy w aktywny sposób nie pozwalali zasnąć uczestnikom badania.

Czwarta doba bez snu spowodowała, że pewnej części uczestników zaczęły się pojawiać epizody mikrosnu, a nawet świadomego snu. Badani nagle przerywali swoje aktywności i wpatrywali sie w przestrzeń. Zaburzało to wykonywanie zadań wymagających skupienia uwagi. W zapisie elektroencefalografii (EEG) rejestrowano fale delta, które są rodzajem fal charakterystycznym dla czasu głębokiego snu, mimo że ten nie następował.

Obok nasilającego się rozdrażnienia, badani doświadczać zaczęli także zdecydowanie silniejszych halucynacji i poczucia nierealności w stosunku do otaczającego ich świata. U niektórych zaczęło też pojawiać się złudzenie kapelusza, które polega na odczuwaniu wokół głowy ucisku tożsamego z założeniem zbyt ciasnego kapelusza.

Piąta doba bez spania nasiliła wcześniej pojawiające sie objawy, a do halucynacji dołączyły też omamy wpływające na inne zmysły. Wykonywanie przez badanych jakichkolwiek zadań intelektualnych stało się już niemożliwe. Uczestnicy badania stali się nieufni i podejrzliwi. Część z nich wmówiła sobie, że ktoś chce ich uśmiercić, przez co też wzmagać zaczęło się w nich poczucie lęku. Szóstej nocy u badanych pojawiły się objawy psychozy i depersonalizacji.
Nieprzespana noc, rozdrażnienie, poczucie lęku, bez spania

11 dni bez snu jest możliwe

W tym samym czasie amerykański profesor William Dement przeprowadził inny eksperyment mający powiedzieć, ile można nie spać, jednak zastosował nieco inne metody badawcze. W badaniu wziął udział siedemnastoletni chłopiec z Kalifornii. Jak dowiadujemy się z opublikowanych wyników badania, był to Randy Gardner. Przetrwał on bez snu aż 264 godziny, co odbiło się w Stanach Zjednoczonych Ameryki szerokim echem. Co ciekawe, zarówno sam nastolatek, jak i naukowiec, starali się przekonać opinię publiczną, że brak snu jest względnie nieszkodliwy, co okazało się nieprawdą.

W trakcie badania samopoczucie badanego chłopca opisywano jako dobre, mimo że nawet proste zadania obliczeniowe, takie jak odejmowanie w pamięci, przerosło jego możliwości intelektualne. W dodatku już po pierwszych czterech nieprzespanych nocach badany chłopiec zaczął doświadczać coraz częściej silnych halucynacji oraz depersonalizacji. Wierzył, że jest słynnym czarnoskórym futbolistą, a także rozmawiał ze znakiem drogowym, co dowodziło tych dolegliwości.

W 2007 roku, chcąc znaleźć się w Księdze Rekordów Guinnessa, 42-letni mężczyzna z Kornwalii nie spał przez 266 godzin. Na jego przykładzie przyjmuje się więc powszechnie, że maksymalny czas aktywności, jaki człowiek może wytrzymać bez snu wynosi aż 11 dni. Jednak z powodu dużego ryzyka dla zdrowia, jakie niesie za sobą długotrwały brak snu, kategoria na najdłuższy czas bez snu została usunięta z Księgi Rekordów Guinnessa. 
Ile można nie spać, maksymalny czas bez spania, leczenie bezsenności

Eksperymenty na zwierzętach

ONSEN® stanowczo sprzeciwia się testom na zwierzętach. Od początku istnienia twaro i konsekwentnie stajemy w opozycji do tego typu praktyk. Oferowane przez nas materace, podobnie jak wszystkie inne produkty, są w pełni wegańskie. Ich produkcja nie wyrządza szkód zwierzętom ani środowisku naturalnemu. Opowiadamy się przeciwko okrucieństwu, a szczególnie w kontekście pewnego eksperymentu na szczurach, który okazał się nie tylko niemoralny, ale również w nie dał żadnej odpowiedzi na temat snu.

Wyniki tych niemoralnych badań udowodniły jedynie, że w większości szczury są w stanie nie spać nawet do 14 dni, po czym umierają. Jednak świat zwierząt jest pełen niesamowitych adaptacji, dzięki którym niektóre gatunki wykazują niezwykłą odporność na brak snu. Na przykład niektóre ptaki w okresach migracji zasypiają jedynie przez godzinę na dobę, a ssaki morskie rozwinięły umiejętność spania połowicznego, gdy jedna z półkul mózgu jest w stanie spać, a w tym samym czasie druga półkula pozostaje aktywna.
Sny, znaczenie snów, sen o zwierzętach, spanie

Kiedy bezsenność zabija

Należy pamiętać, że deprywacja snu, czyli celowe lub wymuszone pozbawienie się spania, to coś innego niż bezsenność, czyli niemożność zaśnięcia lub przespania całej nocy. Jednak samo niebezpieczeństwo dla zdrowia jest podobne w obu przypadkach. Stąd też warto dbać o higienę snu, a trudności rozwiązywać ze specjalistą.

Gdy myśli się o tym, ile można nie spać, nie sposób nie wspomnieć o przykrym zjawisku nazywanym śmiertelną bezsennością rodzinną (ang. fatal familial insomnia). Jest to niezwykle rzadka i nieuleczalna choroba mózgu o podłożu genetycznym. Objawy pojawiają się najczęściej między 30 a 60 rokiem życia. Chorzy doświadczają takich samych objawów jak uczestnicy opisanych wyżej eksperymentów. Pojawiają się u nich halucynacje, problemy z koncentracją i stany psychotyczne, którym nie da się zaradzić. Niestety w dalszym ciągu nie istnieje żadne skuteczne lekarstwo na tę chorobę.

Co ciekawe, stosowanie leków nasennych powoduje u tych chorych stan śpiączki. Dlatego lekarze skupiają się na leczeniu objawowym, aby poprawić choremu samopoczucie w ostatnich miesiącach życia. W artykułach naukowych znaleźć można przypadek pacjenta, który zmarł po sześciu miesiącach nieustannej bezsenności, co musiało być nie lada torturą.
Poduszki do spania, poduszka na kręgosłup, sklep z poduszkami

Brak snu w psychologii

Jak słusznie wskazuje psycholog zdrowia i rehabilitacji, mgr Mateusz Nesterok, brak snu stanowi niezwykle duże wyzwanie dla funkcjonowania biopsychospołecznego jednostki, a w tym jego zdrowia. Skutki chronicznego niedoboru snu są w psychologii dobrze udokumentowane i obejmują cały szereg nieprzyjemnych konsekwencji, jakie mogą takie osoby spotkać.

Pierwszym zauważalnym efektem braku snu jest wpływ na funkcje poznawcze. Osoby niewyspane często borykają się z trudnościami w koncentracji i obniżoną pamięcią, co prowadzi także do znacznego ograniczenia zdolności adaptacyjnych, a w tym rozwiązywania problemów czy radzenia sobie ze stresem. Poza tym brak snu prowadzi do zaburzeń nastroju, drażliwości i dystresu, co wpływa negatywnie na ogólny stan zdrowia.

Jak zaznacza psycholog, niedostatek snu ma bardzo często także bezpośredni wpływ na zdrowie fizyczne danego człowieka. Badania wykazują, że brak snu może prowadzić do obniżenia odporności organizmu, co zwiększa ryzyko infekcji i innych schorzeń. Poza tym brak snu związany jest z problemami hormonalnymi, co prowadzi do zaburzenia gospodarki hormonalnej. To natomiast silnie wpływa na procesy regeneracyjne organizmu, oczywiście negatywnie. Niedobór snu jest też związany ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia chorób cywilizacyjnych, a w tym cukrzycy i otyłości.

W psychologii brak snu jest również ściśle związany z problemami psychicznymi, takimi jak depresja i zaburzenia lękowe. Niedostateczna ilość snu wpływa na równowagę hormonalną, co prowadzi do dysregulacji neurochemicznej związanej z funkcjonowaniem mózgu. Osoby borykające się z brakiem snu często doświadczają nasilenia objawów istniejących już u nich zaburzeń psychicznych lub są bardziej podatne na ich rozwój.
Ile można nie spać, śmiertelna bezsenność rodzinna, higiena snu

Najlepszy materac do spania

Jako specjaliści od spania nie zalecamy powtarzania na sobie opisywanych wyżej eksperymentów. Zachęcamy natomiast do spania na materacu Osaka Air, który nadaje się również do wielu innych aktywności. Możesz wykorzystać go spędzania czasu w dzień, zarówno z rodziną, jak i w pojedynkę, czy udanego seksu bez ryzyka zapadnięcia się do środka i skrzypienia.

Oferowany przez nas najlepszy materac został stworzony przy użyciu unikalnej i rzadko stosowanej metody design thinking, co gwarantuje nie tylko estetyczny wygląd, ale przede wszystkim funkcjonalność i najwyższą jakość. Każdy detal został starannie przemyślany, aby zapewnić niezapomniane doznania zarówno podczas snu, jak i innych aktywności.

ONSEN® pragnie zapewnić klientom całkowitą pewność co do zakupu. Dlatego też oferujemy możliwość zwrotu każdego produktu w ciągu 100 dni. Ta gwarancja eliminuje wszelkie ryzyko związane z decyzją zakupową, dając klientom pewność, że dokonują najlepszego wyboru. Oferujemy nie tylko materac, ale także doświadczenie snu i relaksu, które przewyższa najśmielsze oczekiwania.

Zachęcamy również do zapoznania się z pozostałymi artykułami na najlepszym blogu o spaniu i zdrowiu, a także Encyklopedią Zdrowego Snu przygotowaną przez zespół specjalistów ONSEN®. Osobom dbającym o zdrowie kręgosłupa, polecamy zestaw ćwiczeń na kręgosłup przygotowany przez fizjoterapeutę.
Materac 180x200, materace do spania, sklep z materacami w Toruniu

FAQ: Ile człowiek może nie spać

Jak długo człowiek wytrzyma bez snu?

Obecnie najdłuższy czas, jaki człowiek wytrzymał bez snu, wynosi 266 godzin, a więc około 11 dni. Jednak należy podkreślić, że taki ekstremalny brak snu jest szkodliwy dla zdrowia i może prowadzić do poważnych konsekwencji.

Jak przetrwać brak snu?

Brak snu najlepiej jest przetrwać przez orzeźwienie się zimnym prysznicem, a także dobre nawodnienie organizmu i zapewnienie mu odżywienia w postaci lekkiego, lecz bogatego w białko posiłku. Pomocne jest także poddanie się ekspozycji naturalnego światła, które spowoduje mniejsze wydzielanie melatoniny, hormonu regulującego sen i czuwanie.

Czy można umrzeć z braku snu?

Tak, z braku snu można umrzeć, ponieważ organizm nie regeneruje się, a jego organy nie są w stanie odpocząć. Śmierć z powodu braku snu dotyka najczęściej osoby chore na śmiertelną bezsenność rodzinną (ang. fatal familial insomnia), które umierają z wycieńczenia.

Czym grozi brak snu?

Brak snu grozi skrajnym wycieńczeniem organizmu, które daje również objawy psychotyczne, a także szereg zagrażających życiu objawów somatycznych. Brak snu osłabia zdolności poznawcze człowieka, a jego procesy kognitywne zanikają. Zmniejszenie zdolności poznawczych, upośledzone funkcje kognitywne, halucynacje, paranoja, a także problemy z układem immunologicznym, to tylko niektóre z zagrożeń związanych z długotrwałym brakiem snu.

Co się dzieje po 24 godzinach bez snu?

Po 24 godzinach bez snu, organizm zaczyna wykazywać pierwsze objawy skrajnego zmęczenia. Może to obejmować halucynacje, paranoję, upośledzone zdolności ruchowe, rozdrażnienie oraz trudności z koncentracją. Te symptomy są sygnałem, że brak snu zaczyna poważnie wpływać na funkcje organizmu.

Udostępnij
Newsletter - bądź na bieżąco!
Bez wyrażenia zgody nie możemy dodać Twojego adresu e-mail do bazy subskrybentów newslettera ONSEN®.
Dziękujemy za dołączenie do grupy subskrybentów newslettera ONSEN®!
Komentarze
NoSleep pisze:
Zdecydowanie. Jestem przekonana z własnego doświadczenia i z bycia świadkiem takich sytuacji, gdzie nie śpi człowiek nawet 17 dni. Stan jest bardzo halucynogenny, paranoiczny. Można nawet dodać, że zdarza się silnie euforyczny. Samopoczucie psychiczne (przeważnie dobre) temu sprzyja. Bardzo upośledzone myślenie. Proste rzeczy przerastają możliwości. Brak koncentracji w trakcie robienia jednej czynności - po ułamkach sekundy zajmujemy się czymś zupełnie innym. Zapomina się, co się robi. Stan po takim czasie bez snu nie jest bezpieczny dla nas samych. Można zrobić sobie krzywdę przez przypadek, zupełnie bezmyślnie. Czas odsypiania trwa nawet i tydzień, z przerwami na jedzenie i potrzeby fizjologiczne. Ogromne wycieńczenie dla organizmu.
Dodano: 3 grudnia 2023, 03:23. Dodaj odpowiedź
Ekspert ONSEN® pisze:
Jak najbardziej! Nie polecamy tak długo nie spać. Sen jest bardzo ważny dla zdrowia i właściwej regeneracji.
Dodano: 6 grudnia 2023, 10:59. Dodaj odpowiedź
Wystąpiły błędy w formularzu.
Imię lub pseudonim *
Adres e-mail (nie będzie widoczny)
Number telefonu (nie będzie widoczny)
Komentarz *
Dziękujemy za dodanie komentarza!
Więcej ciekawostek, które mogą Cię zainteresować...